Medale możesz dostać w automacie przy kasach Bazyliki oraz w automacie w muzeum papieskim!
Bez mała tysiąc lat Krakowska Bazylika Metropolitalna pod wezwaniem św. Stanisława i Wacława pełni rolę „matki kościołów” – jednej z najważniejszych polskich diecezji a od 1925 r. archidiecezji. Sprawowana tutaj Służba Boża odznaczała się zawsze wyjątkową okazałością i uznawana była za wzór do naśladowania w innych kościołach. W okresie świetności Katedrę obsługiwało ponad stu księży odprawiających liturgię przez dzień i noc bez przerwy. Na czele hierarchii duchowieństwa katedralnego stała kapituła, do pomocy której powołani byli wikariusze. Do obsługi niektórych kaplic przeznaczone były specjalne kolegia kapłańskie: mansjonarze, psałterzyści, prebendarze kaplic Świętej Trójcy i Świętokrzyskiej (zwani nosalistami), rorantyści i angeliści. Liturgię uświetniał śpiew oraz muzyka organowa, a od XVII wieku także kapela wokalno-instrumentalna, kierowana niejednokrotnie przez wybitnych kompozytorów: Franciszka Liliusa, Bartłomieja Pękiela, Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego.
Katedra na Wawelu zajmuje wyjątkową pozycję w dziejach Polski i w świadomości Narodu Polskiego. Jest od stuleci miejscem kultu św. Stanisława, który w nierozerwalny sposób wiąże się z ideą zjednoczonego i niepodległego Państwa Polskiego, aktualną zarówno w dobie rozbicia dzielnicowego, w okresie zaborów i w czasie rządów komunistycznych. Grób tego męczennika pełni od stuleci funkcję Ołtarza Ojczyzny. Dzieje diecezji krakowskiej i zarazem jej głównego kościoła, koronuje dokonane powołanie gospodarza tego miejsca, kardynała Karola Wojtyły na Stolicę św. Piotra w Rzymie.
Katedra na Wawelu zajmuje wyjątkową pozycję w dziejach Polski i w świadomości Narodu Polskiego. Jest od stuleci miejscem kultu św. Stanisława, który w nierozerwalny sposób wiąże się z ideą zjednoczonego i niepodległego Państwa Polskiego, aktualną zarówno w dobie rozbicia dzielnicowego, w okresie zaborów i w czasie rządów komunistycznych. Grób tego męczennika pełni od stuleci funkcję Ołtarza Ojczyzny. Dzieje diecezji krakowskiej i zarazem jej głównego kościoła, koronuje dokonane powołanie gospodarza tego miejsca, kardynała Karola Wojtyły na Stolicę św. Piotra w Rzymie.
W podziemiach Katedry, w Krypcie św. Leonarda, 2 listopada 1946 r. ks. Karol Wojtyła odprawił swoją pierwszą Mszę Świętą, m.in. w intencji swych zmarłych rodziców i brata. W uroczystość św. Wacława, patrona Katedry, 28 września 1958 r., ks. Karol Wojtyła został konsekrowany na biskupa. Jako motto na swoim herbie wybrał łacińskie słowa Totus Tuus [Cały Twój]. Będąc Następcą św. Piotra w Rzymie Jan Paweł II przybywał do Katedry w latach: 1979, 1983, 1987, 1991, 1997, 1999 i w 2002.
Podczas swojej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, w 900. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Stanisława, modlił się przy jego grobie, a osiem lat później - sprawował Najświętszą Ofiarę przy łaskami słynącym Krzyżu Królowej Jadwigi - a w sierpniu 2002 r. przed konfesją św. Stanisława odmówił modlitwę brewiarzową.
