Medale do nabycia w wejściu głównym do kościoła!
Burzliwe dzieje Sejneńszczyzny znamionują m. in. wojny szwedzkie, w wyniku których Sejny zostały spalone (ocalał jedynie zespół klasztorny i drewniany kościół p.w. św. Jerzego); epidemia dżumy na początku XVIII wieku, przemarsze wojsk napoleońskich w latach 1807-1812, zabory, rozkwit Sejn w XIX w., wreszcie dwie wojny światowe XX wieku, a także niepokoje pogranicza w latach 1919-1920.
Projekt budowy kompleksu dla Zakonu Dominikanów w Sejnach przewidywał wybudowanie kościoła klasztornego. Zgodnie z tym projektem w 1610 roku rozpoczęto prace budowlane na wzgórzu leżącym między dworem a miastem. Kościół wzniesiono w ciągu 10 lat jako trójnawowy budynek orientowany, to znaczy prezbiterium przy wschodniej ścianie. Wewnątrz wsparty na 6 filarach, z 8 oknami, wyodrębnionym prezbiterium zamkniętym absydą. Wejście do kościoła znajdowało się od strony klasztoru.
Prace wykończeniowe i wyposażanie kościoła trwało jeszcze wiele lat, ale jesienią 1619 roku w uroczystej procesji przeniesiono figurę Matki Boskiej z drewnianego kościoła św. Jerzego do kościoła klasztornego. Odbyło się pierwsze nabożeństwo, figurę umieszczono we wnęce głównego ołtarza nad cyborium. Aktu konsekracji kościoła dokonał biskup Jerzy Tyszkiewicz sufragan wileński w 1632 roku. Oprócz ołtarza głównego, usytuowanego po wschodniej stronie kościoła, było jedenaście barokowych ołtarzy, rzeźbiony w drewnie chór i ambona. Taką ilość ołtarzy uzasadniały potrzeby konwentu, który liczył od 30 - 40 zakonników i kleryków. Od zewnątrz, kościół był zwieńczony dachem krytym czerwoną dachówką z jedną wieżyczką wyposażoną w krzyż i sygnaturkę.
Ponad 400 lat Matka Boska otacza opieką tę ziemię i lud, obdarzając go licznymi łaskami. Przymiotniki nadawane figurze: Matka Boska Sejneńska, łaskami słynąca, od Trójcy Świętej, Matka Wspomożenia Wiernych, Przemożna Orędowniczka - dobitnie świadczą o wielkim kulcie, jakim jest obdarzona figura w Sanktuarium Maryjnym w Sejnach. Liczne wota dziękczynne, mimo dwukrotnej kradzieży części z nich, zaświadczają zasadności tych przymiotników - od wieków słowa "łaskami słynąca" towarzyszą Sejneńskiej Pani.
Nieocenionej wartości historycznej, łaskami słynąca figura Matki Boskiej Sejneńskiej z Dzieciątkiem, będąca przedmiotem kultu religijnego w Bazylice Mniejszej p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach, króluje i patronuje tej ziemi od 1602 roku.
Figura należy do jednego z trzech znanych typów figur szafkowych Madonny. Jej powstanie zawdzięczamy nieznanemu rzeźbiarzowi, prawdopodobnie na przełomie XIV i XV wieku, w okresie pobytu Krzyżaków na ziemiach polskich.
Figura wraz z cokołem posiada 145 cm wysokości (bez korony), jest misternie wyrzeźbiona w lipowym drewnie i przedstawia postać Matki Boskiej siedzącej na tronie, trzymając Dzieciątko Jezus u prawego boku. Rzeźba jest otwierana na boki od szyi Matki Boskiej aż do podstawy, tworząc płaszcz opiekuńczy, podtrzymywany rękoma Maryi. Wewnątrz płaskorzeźba wyobraża Boga Ojca siedzącego na tronie łaski, który trzyma krzyż ze zmarłym Jezusem Chrystusem. Nad głową Boga Ojca jest Duch Święty w postaci gołębicy. Na otwartych bokach płaszcza Matki Boskiej widnieją malowidła 26 postaci różnych stanów, 13 po prawej i po lewej stronie.
