ul. ks. Jerzego Popiełuszki 6
(bud. 131A, dawniej ul. Doki 1)
80-864 Gdańsk
tel. 58 308-42-10
Medale do nabycia w sklepiku z pamiątkami!
Sala BHP jest niezwykłym historycznym miejscem w Gdańsku. Łączą się z nią takie wydarzenia jak Strajk Sierpniowy, podpisanie Porozumień Sierpniowych i narodziny Solidarności.
Pozostaje też jednym z najważniejszych materialnych symboli przypominających ponad 170 letnią tradycję przemysłu stoczniowego w obszarze miasta. Podejmując się zadania próby odbudowy Izby Pamięci Stoczni Gdańskiej osiągamy dwa równoległe cele. Pierwszym jest ratowanie eksponatów o znaczeniu wyjątkowego dziedzictwa kulturowego dla historii przemysłu stoczniowego w Gdańsku, ale i samej Stoczni, która z powodu przemian dziejowych, a ściślej prawnych i gospodarczych znika z pejzażu konstytuującego tożsamość i dziedzictwo Stoczni oraz samego miasta Gdańska.
Historyczna Sala BHP mieści się w ceglanym budynku z XIX wieku, który w 2006 roku doczekał się remontu i aktualnie pełni rolę całorocznego centrum konferencyjno-wystawienniczego oraz muzeum. Właścicielem Sali jest NSZZ Solidarność.
Chociaż dzisiaj Sala BHP to przede wszystkim miejsce spotkań, konferencji, paneli dyskusyjnych oraz dydaktyki, nie utraciła swojej funkcji muzealnej. Zwiedzający mogą oglądać wystawę Solidarność – Drogi do Porozumienia, która pokazuje historię i idee solidarnościowej walki o: wolność słowa i religii, praworządność, równość, wolność, godność pracy i prawo do organizowania się w obronie swoich praw.
Sala BHP powstała na przełomie XIX i XX wieku w czasie przebudowy Stoczni Cesarskiej. Początkowo pełniła funkcję magazynu torped i montowni uzbrojenia okrętów wojennych Prus i III Rzeszy. Wówczas nazywała się Torpedo – Lagerhaus (dosł. magazyn torped) – napis ten zachował się na murach budynku do dziś. Swój obecny wygląd budynek uzyskał dopiero na początku XX wieku. Po skończonej wojnie, Gdańsk w pełni stał się polskim miastem. W październiku 1947 r. stocznia nr 1 – Danziger Werft połączyła się ze Stocznią nr 2 – Schichau Werft, aby przyjąć nazwę ist-niejącą do dziś: Stocznia Gdańska. W latach 1967–1990 patronem stoczni był Włodzimierz Iljicz Lenin, a przemysł w dominującej części został zaprogramowany na morski rynek ZSRR.
Przeznaczenie Sali BHP zmieniło się dopiero w roku 1961. Dokładnie 13 grudnia 1961 roku podczas budowy statku Maria Konopnicka, w Stoczni zginęło 22 pracowników. To tragiczne wydarzenie wpłynęło bezpośrednio na zmianę funkcji i przeznaczenia budynku. Zaadaptowany na potrzeby Wydziału Kooperacji Stoczni Gdańskiej budynek od tej pory był miejscem, w którym przeprowadzano szkolenia pracownicze.
Sierpień 1980 roku to fala protestów, która była wynikiem apogeum społecznego niezadowolenia. Sala BHP była miejscem obrad Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (MKS). To tutaj 31 sierpnia 1980 roku Lech Wałęsa i wicepremier PRL (w latach 1970-1981) Mieczysław Jagielski podpisali najważniejsze z Porozumień Sierpniowych. Świadkami tego wydarzenia byli dziennikarze, a pośród nich Ryszard Kapuściński, który później powiedział: Nie wiem czy wszyscy mamy tego świadomość, że cokolwiek jeszcze się stanie, od lata 1980 żyjemy w innej Polsce… Dzisiaj każdy zwiedzający Salę BHP może usiąść przy stole prezydialnym, przy którym rozpoczęła się Polska droga do wolności.
Salę BHP zwiedziały znakomite osobowości takie jak Michel Platini, który odwiedził Gdańsk z okazji ćwierćfinału UEFA Euro 2012, prezydenci Ronald Reagan, George H. Bush, Richard von Weizsacker, pisarze Gunter Grass, Norman Davies, czy – kompozytor Jean Michelle Jarre.