Kołobrzeg jest największym i najpiękniejszym polskim uzdrowiskiem o niezrównanym uroku i bogatej historii. Główna funkcja miasta turystyczno - uzdrowiskowa uwarunkowana jest doskonałym położeniem u ujścia rzeki Parsęty w sąsiedztwie lasów, złóż borowiny, ekosystemu bagienno - wodnego, który zapewnia schronienie wielu rzadkim gatunkom zwierząt i roślin.
Do odwiedzenia Kołobrzegu zachęcają też liczne zabytki. Wśród nich są m.in. gotycka Bazylika Mariacka czy Latarnia Morska.
Bazylika Kontrkatedralna Wniebowzięcia NMP - charakterystyczne, potrójne zwieńczenie bloku wieżowego, już od wieków jest widoczne z lądu, morza i powietrza. Na stałe wrosła w panoramę miasta i w serca kołobrzeżan. Kołobrzeska Bazylika Konkatedralna jest żywym świadkiem historii już od ponad 700 lat. Architektura katedry jest przykładem pomorskiego gotyku. Budowla jest prosta i pozbawiona licznych wątków zdobniczych. Od XIV wieku kościół Mariacki pełnił rolę kolegiaty. Począwszy od XVI wieku był świątynią protestancką. Od XVII do XX wieku był wielokrotnie niszczony przez działania wojenne. W drugiej połowie XIX wieku odrestaurowano kościół. Wtedy właśnie wmurowane zostały kule armatnie, które do tej pory tkwią w murach katedry. Wprawny turysta dojrzy je bez problemów. Kule te pochodzą z pobojowisk kołobrzeskich: z wojny trzydziestoletniej, siedmioletniej i oblężenia napoleońskiego. Miały one ostrzegać mieszkańców przed następnymi konfliktami.
Pierwsze światło Latarni Morskiej w Kołobrzegu zapalono w 1666 roku. Świeciło ono jednak okresowo, wyłącznie w czasie oczekiwania na przybycie statków. Na stałe światło latarni kołobrzeskiej zapalono dopiero 200 lat później, służył temu maszt z wysięgnikiem zamontowanym na stacji pilotów. Obecnie wieża latarni wznosi się na wysokość 26 m nad terenem a jej zasięg dochodzi do 16 Mm. Źródłem światła jest obrotowy aparat optyczny o dziesięciu ścianach świetlnych, a w każdej ścianie umieszczone są dwie żarówki, każda o mocy 200 W. Światło latarni wznosi się na wysokości 36,5 m. Latarnie zbudowano na prawym brzegu Parsęty, przy początku falochronu ochraniającego wejście do portu. Z centrum należy się kierować na północny zachód w stronę portu, gdzie jest wiele miejsc do zaparkowania samochodu w pobliżu latarni. Historia latarni w Kołobrzegu sięga XVII wieku. Wieże były wielokrotnie przebudowywane. Ostatnia z nich, zbudowana w 1909 roku, została wysadzona przez wojska niemieckie w marcu 1945 roku. Obecna budowlę wzniesiono pod koniec lat czterdziestych nie jak poprzednie przed fortem kołobrzeskim, lecz na jego głównej platformie. W 1981 roku, po kapitalnym remoncie zmieniono soczewkę o średnicy 50 cm na nowy, obrotowy zestaw reflektorów halogenowych, zmieniono stare drewniane schody wewnątrz wieży na metalowe.