Medale do nabycia w automacie za kasami!
Karkonoskie Tajemnice powstały z myślą, aby wprowadzić Was w mistyczny świat Gór!
Dla każdego z Was przygotowaliśmy wyjątkową, jedyną w swoim rodzaju wędrówkę. Poznacie zaaranżowane w przestrzeni, przez artystów światowej sławy, historie, legendy oraz podania, które wyrosły z karkonoskiej ziemi. Dzięki osiągnięciom współczesnych technologii, będziecie mieli okazję doświadczyć wszystkimi zmysłami magii i potęgi, która drzemie w Karkonoszach.
W Karkonoskich Tajemnicach, poza lekcją historii oraz techniki otrzymacie prawdziwą lekcję życia w górach rządzonych przez czary i niezbadane zjawiska przyrody.
Karkonoskie Tajemnice zbudowane zostały w miejscu odkrycia wiekowego kostura Ducha Gór. Ten zdumiewający przedmiot wykopany został w dniu 26 marca 2011r. podczas prac budowlanych w Karpaczu. Przedmiot ten, który nazwano kosturem Ducha Gór, wywołał poruszenie wśród lokalnej społeczności, na internetowych forach oraz w innych mediach. Aktualnie eksponat zasilił zbiory Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze.
Jakubowi Paczyńskiemu – twórcy obiektu Karkonoskie Tajemnice od samego początku przyświecała idea propagowania zapomnianej już legendarnej historii Karkonoszy oraz postaci ich władcy – Ducha Gór.
Odnalezienie pradawnego kostura stało się motorem napędowym całej inwestycji. Bez chwili zastanowienia artyści tacy jak Dariusz Miliński wyrażali wolę współtworzenia projektu. Życzeniem twórców Karkonoskich Tajemnic jest poszerzenie świadomości ludności miejscowej oraz turystów w zakresie historii Karkonoszy.
Górskie tereny już od XVI w. zasiedlane były przez zielarzy trudniących się leczeniem ludności. Bogactwo flory Karkonoszy sprzyjało ziołolecznictwu, co przyczyniło się do sławy Karpacza w całej Europie. Karpacz nosił nawet miano zielarskiej wioski, a niektóre wywary o składzie opracowanym przez karkonoskich Laborantów stosowane są w medycynie niekonwencjonalnej do dnia dzisiejszego.
Nie możemy zapomnieć także o Walonach. Byli oni niekwestionowanymi mistrzami w wydobywaniu i przetwarzaniu bogactw naturalnych. Trudnili się oni m.in. wydobywaniem kamieni szlachetnych, a także srebra oraz złota. Zasiedlali oni w głównej mierze okolice Starej Wsi Szklarskiej położonej w dolinie nad Szklarskim Potokiem i jego dopływami, obecnie będącą częścią Szklarskiej Poręby. Ciekawostkę stanowi fakt, iż Walonowie pozostawiali znane tylko sobie znaki, które ryli na skałach, drzewach oraz kamieniach. Znaki te pełniły funkcję oznaczeń kierunków oraz miejsc.
Piętno w historii Karkonoszy odcisnęli także Hutnicy, którzy podobnie jak Walonowie oraz Laboranci chronili tajemnic swojej sztuki rzemieślniczej. Miejsca powstania hut owiane były licznymi tajemnicami, w których Duch Gór odgrywał znacząca rolę – groźnego Władcy Karkonoszy.
Twórcom Karkonoskich Tajemnic, którzy bardzo szybko poszerzali swoje grono o kolejnych wybitnych artystów, których zachwyciła historia Karkonoszy i postać Ducha Gór, sen z powiek spędzał upowszechniony wizerunek Władcy Karkonoszy. Ich zdaniem ogromnym uogólnieniem jest przedstawianie Ducha Gór jako starca z długą, siwą brodą, podpierającego się drewnianą lagą, przemierzającego górskie szlaki. Aktualnie zapomniano, że Rzepiór jest niematerialny i z tych względów może przybierać różnorodne postacie, zarówno ludzkie jak i zwierzęce. Może on także przemieniać się w przedmioty życia codziennego oraz w rośliny, czy np. kamienie. Karkonoski Duch Gór jest bohaterem wielu baśni, legend i przekazów oraz podań ludowych.
Poszukując odpowiedzi na pytanie, w jakiej postaci Duch Gór ukazywał się ludziom, należało sięgnąć do najdawniejszych o nim przekazów. Najstarsze przedstawienie Władcy Karkonoszy pochodzi z mapy Śląska, autorstwa Helwiga. Powstanie tej mapy datuje się na 1561r.
Duch Gór został na niej zobrazowany jako hybryda zwierząt: posiadał on głowę orła zwieńczona parą jelenich rogów, tułów oraz przednie łapy lwa, tylne kopyta kozła oraz rozdwojony ogon.
Podobny wizerunek Ducha Gór był rozpowszechniany przez następne stulecia. Każda kolejna epoka modyfikowała nieznacznie wizerunek Władcy Karkonoszy. Nieliczni upatrują co prawda końca panowania Ducha Gór na rok 1681, co było skutkiem wybudowania na szczycie Śnieżki kaplicy pod wezwaniem św. Wawrzyńca. Powstanie kaplicy miało być symbolem panowania nad górami przez chrześcijańskiego patrona. Wydarzenie to niektórzy utożsamiają ze śmiercią Ducha Gór, któremu zbudowano nawet Grób Karkonosza. Mimo, iż informacje te stanowiły jedynie pogłoski, ludzie zaczęli coraz liczniej przedstawiać Ducha Gór jako człowieka. Najczęściej właśnie starca z siwą brodą. Ten też wizerunek został utrwalony w wielu dziełach literackich oraz plastycznych. W okresie tym obraz Władcy Karkonoszy bez wątpienia złagodniał i nabrał cech altruistycznych. Do swoistego „upadku” Ducha Gór doszło po zakończeniu II Wojny Światowej. Ludność zasiedlająca w tym okresie ziemie Karkonoszy przerwała ciągłość kultury. Ponadto z powodu złych doświadczeń z okresu wojny, Dolnoślązacy pragnęli jak najbardziej odciąć się od tego wszystkiego, co chociaż w sposób pośredni kojarzyło im się z narodem niemieckim. W taki właśnie sposób Ducha Gór spotkało to samo, co wiele wartościowych dzieł sztuki i literatury z okresu sprzed II Wojny Światowej, dzięki skutecznej propagandzie, poszedł w zapomnienie. Tak naprawdę dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, wykonano wielki ukłon w stronę Władcy Karkonoszy i na nowo rozpoczęto odkrywanie karkonoskich tajemnic. Ludzie zaczęli uświadamiać sobie, że Duch Gór jest władcą wszystkich szczytów, lasów, rzek i jezior znajdujących się w Karkonoszach, jest wszechmocny i wszechobecny. Zaczęli rozumieć, że to właśnie jemu zawdzięczamy urokliwe wschody i zachody słońca, tajemniczy szum wiatru i całą gamę barw tęczy, ale także to, że jest on sprawcą wichur, ulewnych deszczy oraz obfitujących w grzmoty i błyskawice burzy, a także lawin śnieżnych. Zrozumiałe stało się, że Duch Gór jest władcą sprawiedliwym i srogim, ale zarazem figlarnym i kapryśnym oraz to, że Rzepiór to również wszystkie żywioły; ziemia, woda, ogień i powietrze.
Studiując najdawniejsze podania współtwórcy Karkonoskich Tajemnic, pragnęli odkryć taki wizerunek Ducha Gór, który byłby w stanie odzwierciedlić jego prawdziwą potęgę oraz charakter. Po wielu godzinach zażartych dyskusji dzięki pomocy światowej sławy grafika Igora Morskiego, udało się stworzyć wizerunek Ducha Gór, który stanowi aktualnie wizytówkę obiektu. Wizerunek ten został także zobrazowany w postaci rzeźby strzegącej Karkonoskich Tajemnic, autorstwa Grzegorza Pawłowskiego.
To z jaką łatwością Duch Gór zrzesza ludzi, w celu zrealizowania wspólnego projektu, świadczy niewątpliwie o tym, iż od wielu lat oczekiwał on tylko na chwilę, kiedy będzie mógł narodzić się na nowo i rozpocząć rządy w swojej górskiej siedziby.
Karkonoskie Tajemnice powstały, jako ruch społeczny o ogromniej sile oddziaływania. Ta wspólna inicjatywa miłośników Karkonoszy, ma na celu zaprezentować różne oblicza Władcy Gór, uwrażliwić ludzi na wszelkie przejawy jego bytności w Karkonoszach, a także po to, aby każdy z nas nabył umiejętność dostrzegania Ducha Gór i jego bogactwa podczas wędrówek górskimi szlakami.
